یادگیری ضمایر انگلیسی یکی از اصول پایه‌ای گرامر زبان است که بسیاری از زبان‌آموزان را به چالش می‌کشد. ضمایر نه‌تنها در مکالمات روزمره، بلکه در نوشتار و حتی در ساخت جملات پیچیده نقش کلیدی دارند. اگر بخواهید به راحتی و با اعتماد به نفس به انگلیسی صحبت کنید یا بنویسید، تسلط بر ضمایر انگلیسی اولین گام ضروری است. در این مسیر، دانستن نحوه استفاده از ضمایر مختلف، تفاوت‌ها و کاربردهای آنها می‌تواند به شما کمک کند تا زبان انگلیسی را به شیوه‌ای طبیعی و صحیح به کار ببرید.
اگر شما هم به دنبال تقویت مهارت‌های گرامری و تسلط بر زبان انگلیسی هستید، موسسه زبان نگار با دوره‌های تخصصی آموزش زبان انگلیسی و مشاوره رایگان می‌تواند شما را در این راه یاری کند. با بهره‌گیری از اساتید مجرب و منابع به‌روز، موسسه زبان نگار به شما کمک می‌کند تا در کمترین زمان ممکن، گرامر زبان انگلیسی را به‌طور کامل فرا گیرید و مهارت‌های خود را در محیط‌های واقعی به کار ببرید.
اولین قدم برای شروع⁏ آماده اید؟
ضمیر چیست؟
ضمیر واژه‌ای است که به جای اسم‌ها در جملات به‌کار می‌رود و معمولاً برای جلوگیری از تکرار نام‌ها و بهبود روانی جملات استفاده می‌شود. این واژه‌ها نقش بسزایی در فهم دقیق و سریع جملات دارند، زیرا به خواننده یا شنونده کمک می‌کنند که از مفهوم جمله به‌راحتی پی ببرد. در زبان انگلیسی، استفاده صحیح از ضمایر باعث می‌شود که جملات به‌طور طبیعی‌تر و روان‌تر به نظر برسند. برای یادگیری درست و کاربردی ضمایر انگلیسی، مشاوره‌های تخصصی دپارتمان موسسه زبان نگار می‌تواند به شما کمک کند تا درک عمیق‌تری از این ساختارها پیدا کنید.
در زبان انگلیسی، ضمایر به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام کارکرد خاص خود را دارند. به‌عنوان مثال، ضمایر شخصی برای اشاره به فرد یا افراد در جملات استفاده می‌شوند، مانند “I”, “he”, “she”. ضمایر ملکی، انعکاسی، و موصولی نیز هر کدام کاربرد خاص خود را دارند و به شما کمک می‌کنند تا ساختارهای گرامری پیچیده‌تر را نیز به‌خوبی درک و استفاده کنید. این تنوع در ضمایر انگلیسی می‌تواند در ابتدای یادگیری زبان کمی چالش‌برانگیز باشد، اما با راهنمایی‌های درست می‌توانید به راحتی بر این بخش تسلط پیدا کنید.
مرتبط بخوانید: آموزش جامع گرامر انگلیسی( صفر تا 100 قواعد اصلی دستور زبان)
درخواست مشاوره
انواع ضمیر در زبان انگلیسی
در زبان انگلیسی، ضمایر به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هرکدام کاربرد خاص خود را دارند. در اینجا به بررسی انواع ضمایر و توضیح مختصر هرکدام می‌پردازیم.
| نوع ضمیر | توضیحات | مثال‌ها |
|---|---|---|
| ضمیر شخصی (Personal Pronouns) | به جای اسم فرد یا افراد در جملات استفاده می‌شود. | I, you, he, she, it, we, they |
| ضمیر ملکی (Possessive Pronouns) | برای نشان دادن مالکیت به‌کار می‌روند. | mine, yours, his, hers, ours, theirs |
| ضمیر اشاره (Demonstrative Pronouns) | برای اشاره به چیزی یا شخص خاصی استفاده می‌شود. | this, that, these, those |
| ضمیر سؤالی (Interrogative Pronouns) | برای پرسش از چیزی یا کسی به‌کار می‌روند. | who, what, which, whose |
| ضمیر انعکاسی (Reflexive Pronouns) | زمانی که فاعل و مفعول یک جمله یکسان باشند، از این ضمایر استفاده می‌شود. | myself, yourself, himself, herself, itself, ourselves, yourselves, themselves |
| ضمیر موصولی (Relative Pronouns) | برای اتصال جملات و بیان رابطه بین جمله‌ها استفاده می‌شود. | who, whom, whose, which, that |
این ضمایر به شما کمک می‌کنند تا جملات خود را به‌طور طبیعی و بدون تکرار نام‌ها بسازید. استفاده صحیح از آنها در مکالمات و نوشتار زبان انگلیسی از اهمیت بالایی برخوردار است
درخواست مشاوره
ضمایر شخصی فاعلی (Subject Pronouns)
ضمایر شخصی فاعلی (Subject Pronouns) به ضمایری اطلاق می‌شود که به‌جای اسم در جایگاه فاعل جمله قرار می‌گیرند و نقش اصلی در ساختار جملات دارند. این ضمایر نه تنها از تکرار اسامی جلوگیری می‌کنند، بلکه با انتخاب درست آنها، جمله‌ها روان‌تر و ساده‌تر می‌شوند. بعد از این ضمایر، باید فعل مناسب قرار بگیرد که با ضمیر و زمان جمله هماهنگ باشد. بنابراین، شناخت صحیح از زمان‌های مختلف فعل در زبان انگلیسی کمک می‌کند تا این ضمایر به درستی استفاده شوند. ضمایر شخصی فاعلی زبان انگلیسی شامل موارد زیر هستند:
| ضمیر شخصی فاعلی | معنی | شخص |
|---|---|---|
| I | من | اول شخص مفرد |
| You | تو | دوم شخص مفرد |
| He | او (مذکر) | سوم شخص مفرد |
| She | او (مونث) | سوم شخص مفرد |
| It | این یا آن | سوم شخص مفرد (اشیا و حیوانات) |
| We | ما | اول شخص جمع |
| You | شما | دوم شخص جمع |
| They | آنها | سوم شخص جمع (مذکر، مونث و اشیا) |
برای درک بهتر از کاربرد این ضمایر، به چند مثال توجه کنید:
I am learning English every day.
من هر روز زبان انگلیسی می‌آموزم.
در این جمله، I به‌عنوان فاعل جمله استفاده شده است و فعل am با این ضمیر همخوانی دارد.He enjoys playing soccer with his friends.
او از بازی فوتبال با دوستانش لذت می‌برد.
در اینجا، He به فرد مذکری اشاره دارد و فعل enjoys با این ضمیر مطابقت دارد.She loves to read books in her free time.
او عاشق خواندن کتاب‌ها در وقت آزادش است.
در این مثال، She به فرد مونث اشاره دارد و فعل loves به درستی با آن هماهنگ شده است.It is raining outside.
بیرون باران می‌آید.
در این جمله، It برای اشاره به وضعیت آب‌وهوایی یا اشیاء غیر زنده استفاده می‌شود و فعل is با آن همخوانی دارد.We are planning a trip to the beach.
ما در حال برنامه‌ریزی برای یک سفر به ساحل هستیم.
در اینجا، We به گروهی از افراد اشاره دارد و فعل are با آن همخوانی دارد.They have finished their homework.
آنها تکالیفشان را تمام کرده‌اند.
در این جمله، They به جمع افراد یا اشیاء اشاره دارد و فعل have به‌درستی با آن تطابق دارد.
درخواست مشاوره
ضمیر شخصی مفعولی (Object Pronouns)
ضمیر شخصی مفعولی (Object Pronouns) در زبان انگلیسی ضمایری هستند که در نقش مفعول جمله قرار می‌گیرند و جایگزین اسامی یا گروه‌های اسمی می‌شوند. این ضمایر معمولاً پس از فعل آمده و مفعول مستقیم یا غیرمستقیم را مشخص می‌کنند. این ضمایر عبارتند از:
| ضمیر شخصی مفعولی | معنی | شخص |
|---|---|---|
| Me | مرا، به من | اول شخص مفرد |
| You | تو را، به تو | دوم شخص مفرد |
| Him | او را، به او | سوم شخص مفرد (مذکر) |
| Her | او را، به او | سوم شخص مفرد (مونث) |
| It | این را، آن را، به این، به آن | سوم شخص مفرد (اشیا و حیوانات) |
| Us | ما را، به ما | اول شخص جمع |
| You | شما را، به شما | دوم شخص جمع |
| Them | آنها را، به آنها | سوم شخص جمع (مذکر، مونث و اشیا) |
در اینجا چند مثال از کاربرد ضمایر شخصی مفعولی آورده شده است:
She invited me to her birthday party.
او مرا به جشن تولدش دعوت کرد.
در این جمله، me به جای “من” آمده و مفعول فعل “invited” است.Can you pass it to me?
می‌توانی آن را به من بدهی؟
در اینجا، it به جای “آن” آمده و me به جای “من” است که مفعول‌های فعل “pass” هستند.I saw him at the store yesterday.
دیروز او را در فروشگاه دیدم.
در این جمله، him به جای “او” (مذکر) آمده و مفعول فعل “saw” است.The teacher asked her to stay after class.
معلم از او خواست که بعد از کلاس بماند.
در اینجا، her به جای “او” (مونث) آمده و مفعول فعل “asked” است.We will call them when we arrive.
ما وقتی رسیدیم، به آنها زنگ خواهیم زد.
در این جمله، them به جای “آنها” آمده و مفعول فعل “call” است.
درخواست مشاوره
ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)
ضمایر ملکی (Possessive Pronouns) در زبان انگلیسی به ضمایری گفته می‌شود که مالکیت چیزی را نشان می‌دهند. این ضمایر معمولاً جایگزین صفات ملکی به‌علاوه اسم می‌شوند و نشان‌دهنده‌ی داشتن یا مالکیت چیزی هستند. برخلاف صفات ملکی که همیشه قبل از اسم قرار می‌گیرند، ضمایر ملکی به جای اسم آمده و مالکیت را به‌طور کامل بیان می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، به جای گفتن “my book” (کتاب من) می‌توانیم بگوییم “it’s mine” (آن مال من است).
ضمایر ملکی در زبان انگلیسی عبارتند از:
| ضمیر ملکی | معنی | شخص |
|---|---|---|
| Mine | مال من | اول شخص مفرد |
| Yours | مال تو | دوم شخص مفرد |
| His | مال او | سوم شخص مفرد (مذکر) |
| Hers | مال او | سوم شخص مفرد (مونث) |
| Its | مال این یا آن | سوم شخص مفرد (اشیا و حیوانات) |
| Ours | مال ما | اول شخص جمع |
| Yours | مال شما | دوم شخص جمع |
| Theirs | مال آنها | سوم شخص جمع (مذکر، مونث و اشیا) |
مثال‌هایی از کاربرد ضمایر ملکی:
This book is mine.
این کتاب مال من است.
در این جمله، mine به جای “my book” آمده و مالکیت را نشان می‌دهد.Is this pen yours?
آیا این خودکار مال تو است؟
در اینجا، yours به جای “your pen” آمده و نشان‌دهنده مالکیت است.The house is his.
خانه مال او است.
در این جمله، his نشان‌دهنده مالکیت در مورد شخص مذکر است.The jacket is hers.
ژاکت مال او (مونث) است.
در اینجا، hers به جای “her jacket” آمده و مالکیت را نشان می‌دهد.This seat is ours.
این صندلی مال ما است.
در این جمله، ours به جای “our seat” آمده و نشان‌دهنده مالکیت در مورد جمع است.
درخواست مشاوره
ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)
ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns) در زبان انگلیسی ضمایری هستند که برای نشان دادن انعکاس فاعل جمله در مفعول آن استفاده می‌شوند. این ضمایر زمانی به‌کار می‌روند که فاعل و مفعول جمله یکسان باشند، به این معنی که مفعول همان فرد یا چیزی است که به‌عنوان فاعل جمله معرفی شده است. به‌طور ساده‌تر، ضمایر انعکاسی بازتاب‌دهنده فاعل در مفعول جمله هستند.
ضمایر انعکاسی در زبان انگلیسی عبارتند از:
| ضمیر انعکاسی | معنی | شخص |
|---|---|---|
| Myself | خودم را، به خودم | اول شخص مفرد |
| Yourself | خودت را، به خودت | دوم شخص مفرد |
| Himself | خودش را، به خودش | سوم شخص مفرد (مذکر) |
| Herself | خودش را، به خودش | سوم شخص مفرد (مونث) |
| Itself | خودش را، به خودش | سوم شخص مفرد (اشیا و حیوانات) |
| Ourselves | خودمان را، به خودمان | اول شخص جمع |
| Yourselves | خودتان را، به خودتان | دوم شخص جمع |
| Themselves | خودشان را، به خودشان | سوم شخص جمع (مذکر، مونث و اشیا) |
مثال‌هایی از کاربرد ضمایر انعکاسی:
I hurt myself while playing soccer.
من در حین بازی فوتبال خودم را زخمی کردم.
در این جمله، myself به‌عنوان ضمیر انعکاسی نشان‌دهنده آن است که فاعل (I) همان مفعول (myself) است.She looked at herself in the mirror.
او در آینه به خودش نگاه کرد.
در اینجا، herself نشان‌دهنده این است که فاعل (she) و مفعول (herself) یکی هستند.The dog is cleaning itself.
سگ در حال تمیز کردن خودش است.
در این جمله، itself نشان‌دهنده این است که فاعل (dog) و مفعول (itself) یکی هستند.We enjoyed ourselves at the party.
ما در مهمانی از خودمان لذت بردیم.
در اینجا، ourselves نشان‌دهنده آن است که فاعل (we) همان مفعول (ourselves) است.They blamed themselves for the accident.
آنها خودشان را برای تصادف مقصر دانستند.
در این جمله، themselves نشان‌دهنده این است که فاعل (they) و مفعول (themselves) یکسان هستند.
درخواست مشاوره
ضمایر تاکیدی (Intensive Pronouns)
ضمایر تاکیدی (Intensive Pronouns) در زبان انگلیسی همان ضمایر انعکاسی هستند، اما با تفاوتی جزئی. این ضمایر به‌طور خاص برای تأکید بیشتر بر روی فاعل جمله به‌کار می‌روند. در واقع، اگر بخواهیم تأکید کنیم که فاعل خودش کاری را انجام داده، از ضمایر تاکیدی استفاده می‌کنیم. برخلاف ضمایر انعکاسی که معمولاً در جایگاه مفعول قرار می‌گیرند، ضمایر تاکیدی نقش مفعول را ایفا نمی‌کنند و تنها برای تأکید بیشتر بر فاعل در جمله قرار می‌گیرند. این ضمایر معمولاً یا بلافاصله بعد از فاعل یا در انتهای جمله قرار می‌گیرند.
ضمایر تاکیدی در زبان انگلیسی عبارتند از:
| ضمیر تاکیدی | معنی | شخص |
|---|---|---|
| Myself | خودم | اول شخص مفرد |
| Yourself | خودت | دوم شخص مفرد |
| Himself | خودش | سوم شخص مفرد (مذکر) |
| Herself | خودش | سوم شخص مفرد (مونث) |
| Itself | خودش | سوم شخص مفرد (اشیا و حیوانات) |
| Ourselves | خودمان | اول شخص جمع |
| Yourselves | خودتان | دوم شخص جمع |
| Themselves | خودشان | سوم شخص جمع (مذکر، مونث و اشیا) |
مثال‌هایی از کاربرد ضمایر تاکیدی:
I did it myself.
خودم این کار را انجام دادم.
در این جمله، myself برای تأکید بیشتر بر روی فاعل (I) به‌کار رفته است.You should finish the work yourself.
تو باید خودت کار را تمام کنی.
در اینجا، yourself به‌طور خاص برای تأکید بر روی فاعل (you) استفاده شده است.He built the house himself.
او خانه را خودش ساخت.
در این جمله، himself نشان‌دهنده تأکید بر روی فاعل (he) است.She solved the problem herself.
او خودش مشکل را حل کرد.
Herself به تأکید بیشتر بر روی فاعل (she) در این جمله کمک می‌کند.The dog cleaned itself.
سگ خودش را تمیز کرد.
در اینجا، itself برای تأکید بر روی فاعل (dog) به‌کار رفته است.We did it ourselves.
ما خودمان این کار را کردیم.
در این جمله، ourselves به‌طور خاص برای تأکید بر روی فاعل (we) آمده است.
درخواست مشاوره
ضمایر موصولی (Relative Pronouns)
ضمایر موصولی (Relative Pronouns) در زبان انگلیسی، همانطور که از نامشان پیداست، برای پیوند دو جمله‌واره یا بخش‌های مختلف جمله به‌کار می‌روند. این ضمایر به‌طور کلی به‌منظور اتصال یک جمله وابسته (که معمولاً توضیح‌دهنده یا مشخص‌کننده است) به یک جمله مستقل استفاده می‌شوند. وظیفه اصلی این ضمایر این است که ارتباط معنایی بین بخش‌های مختلف جمله برقرار کنند و اطلاعات بیشتری را به جمله اضافه نمایند. ضمایر موصولی به‌ویژه برای اشاره به افراد، اشیا، مکان‌ها و زمان‌ها در جملات به‌کار می‌روند.
ضمایر موصولی در زبان انگلیسی عبارتند از:
| ضمیر موصولی | معنی | کاربرد |
|---|---|---|
| Who یا Whoever | که، کسی که، هرکسی که | اشاره به شخص (برای فاعل و یا مفعول) |
| Whom یا Whomever | که، کسی که، هرکسی که | اشاره به شخص (برای مفعول) |
| Whose | که، مال کسی که | اشاره به مالکیت |
| That | که، کسی که، چیزی که | اشاره به شخص، اشیا، حیوانات و غیره |
| Which یا Whichever | که، چیزی که، هرچیزی که | اشاره به اشیا، حیوانات و غیرجانداران |
| Where یا Wherever | که، جایی که، هرجایی که | اشاره به مکان |
| When یا Whenever | که، وقتی که، هر وقتی که | اشاره به زمان |
| How | که، طوری که | اشاره به چگونگی انجام کاری |
| What یا Whatever | که، چیزی که، هرچیزی که | اشاره به چیزی |
| Why | که، که چرا، دلیل این‌که | اشاره به دلیل کاری، چیزی یا اتفاقی |
مثال‌هایی از کاربرد ضمایر موصولی:
The man who is standing over there is my uncle.
مردی که آنجا ایستاده است، دایی من است.
در این جمله، who برای اشاره به شخص (مرد) استفاده شده است.This is the book that I was talking about.
این کتابی است که در موردش صحبت می‌کردم.
That برای پیوند جمله‌واره وابسته به جمله مستقل به‌کار رفته است.I don’t know the person whom she invited to the party.
من آن فردی که او به مهمانی دعوت کرد را نمی‌شناسم.
در اینجا، whom به مفعول اشاره دارد.The house whose roof was damaged is still standing.
خانه‌ای که سقفش آسیب دیده، هنوز ایستاده است.
Whose برای اشاره به مالکیت (سقف خانه) استفاده شده است.The book which you gave me is very interesting.
کتابی که به من دادی بسیار جالب است.
در این جمله، which برای اشاره به اشیاء (کتاب) به‌کار رفته است.I remember the day when we first met.
روزی را که برای اولین بار ملاقات کردیم به یاد دارم.
When برای اشاره به زمان استفاده شده است.I’ll go wherever you go.
من هر جا که تو بروی، خواهم رفت.
در این جمله، wherever برای اشاره به مکان به‌کار رفته است.She told me how she solved the problem.
او به من گفت که چگونه مشکل را حل کرد.
How برای اشاره به روش یا چگونگی انجام کار استفاده شده است.I don’t understand why she left so suddenly.
من نمی‌فهمم چرا او به‌طور ناگهانی رفت.
Why برای اشاره به دلیل اقدام (ترک ناگهانی) استفاده شده است.
نکات:
- Who و Whom برای اشاره به شخص‌ها به‌کار می‌روند، اما Who معمولاً برای فاعل و Whom برای مفعول استفاده می‌شود.
- That برای اشاره به اشیا، اشخاص، حیوانات و غیره به‌کار می‌رود و گاهی به جای which یا who می‌تواند استفاده شود.
- Whose برای نشان دادن مالکیت یا تعلق استفاده می‌شود.
درخواست مشاوره
ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns)
در این بخش به بررسی انواع مختلف ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns) در زبان انگلیسی می‌پردازیم که هر کدام کاربرد خاص خود را دارند. برای کمک به یادگیری بهتر این ضمایر، از جداول و مثال‌های کاربردی استفاده کرده‌ایم.
1. ضمایر نامعین تأکیدی (Assertive Indefinite Pronouns)
این ضمایر برای اشاره به چیزی یا کسی به‌طور مثبت و بدون محدودیت خاص به‌کار می‌روند.
| ضمیر | معنی | مثال |
|---|---|---|
| Some | مقداری، بعضی | I want some coffee. (من کمی قهوه می‌خواهم.) |
| Someone / Somebody | کسی | Someone is knocking at the door. (کسی دارد در را می‌زند.) |
| Something | چیزی | There is something on the table. (چیزی روی میز است.) |
| Somewhere | جایی | I left my keys somewhere. (من کلیدهایم را جایی گذاشتم.) |
2. ضمایر نامعین غیر تأکیدی (Non-assertive Indefinite Pronouns)
این ضمایر معمولاً در جملات منفی یا سوالی به‌کار می‌روند.
| ضمیر | معنی | مثال |
|---|---|---|
| Any | هر (مقدار غیرمحدود) | I don’t have any money. (من هیچ پولی ندارم.) |
| Anyone / Anybody | هر کسی | Is anyone there? (آیا کسی آنجا هست؟) |
| Anything | هر چیزی | I don’t have anything to say. (من چیزی برای گفتن ندارم.) |
| Anywhere | هر جایی | I don’t want to go anywhere today. (من امروز نمی‌خواهم جایی بروم.) |
3. ضمایر نامعین جهانی (Universal Indefinite Pronouns)
این ضمایر برای اشاره به تمام افراد، اشیا یا مکان‌ها به‌کار می‌روند.
| ضمیر | معنی | مثال |
|---|---|---|
| All | همه | All the students passed the exam. (همه دانش‌آموزان امتحان را قبول شدند.) |
| Every | هر، هر یک | Every student should attend the class. (هر دانش‌آموزی باید در کلاس حضور داشته باشد.) |
| Each | هر یک | Each of them has a book. (هر یک از آنها کتابی دارند.) |
| Everyone / Everybody | همه افراد | Everyone loves to travel. (همه افراد عاشق سفر هستند.) |
| Everything | همه چیز | Everything is in order. (همه چیز منظم است.) |
| Everywhere | همه جا | I looked everywhere for my phone. (من همه جا برای موبایلم گشتم.) |
4. ضمایر نامعین منفی (Negative Indefinite Pronouns)
این ضمایر برای بیان عدم وجود چیزی یا کسی به‌کار می‌روند.
| ضمیر | معنی | مثال |
|---|---|---|
| None | هیچ‌کدام | None of the students were absent. (هیچ‌کدام از دانش‌آموزان غایب نبودند.) |
| No one / Nobody | هیچ‌کس | Nobody knows the answer. (هیچ‌کس جواب را نمی‌داند.) |
| Nothing | هیچ‌چیز | There is nothing in the box. (هیچ چیزی در جعبه نیست.) |
| Nowhere | هیچ‌جایی | I can find my keys nowhere. (من نمی‌توانم کلیدهایم را هیچ‌جا پیدا کنم.) |
5. ضمایر نامعین جایگزین (Alternative Indefinite Pronouns)
این ضمایر برای اشاره به چیزها یا افراد جایگزین به‌کار می‌روند.
| ضمیر | معنی | مثال |
|---|---|---|
| Other | دیگران | I have some other ideas. (من ایده‌های دیگری دارم.) |
| The other | دیگری، آن دیگر | The other book is on the shelf. (کتاب دیگر روی قفسه است.) |
| Another | دیگر، یک دیگر | I need another pen. (من یک خودکار دیگر نیاز دارم.) |
| Others | دیگران | Some people like ice cream, others prefer cake. (برخی افراد بستنی را دوست دارند، دیگران کیک را ترجیح می‌دهند.) |
6. ضمایر نامعین دیگر (Other Indefinite Pronouns)
این ضمایر برای اشاره به چیزهایی که نمی‌توان آنها را در گروه‌های قبلی جای داد، به‌کار می‌روند.
| ضمیر | معنی | مثال |
|---|---|---|
| Most | بیشتر | Most of the people came to the party. (بیشتر مردم به مهمانی آمدند.) |
| More | بیشتر | I need more time to finish the work. (من به زمان بیشتری برای تمام کردن کار نیاز دارم.) |
| Such | چنین | I have never seen such a beautiful painting. (من هیچ‌گاه چنین نقاشی زیبایی ندیده‌ام.) |
| One | یکی | I have one book left. (من یک کتاب باقی‌مانده دارم.) |
| Either | یکی از دو تا | You can either have tea or coffee. (شما می‌توانید یا چای یا قهوه داشته باشید.) |
| Neither | هیچ‌کدام | Neither of the options is suitable. (هیچ‌کدام از گزینه‌ها مناسب نیست.) |
| Enough | کافی | I have enough money to buy the ticket. (من پول کافی برای خرید بلیط دارم.) |
| Less | کمتر | I have less time than I thought. (من زمان کمتری از آنچه که فکر می‌کردم دارم.) |
| Little | کم، کوچک | There is little hope left. (امید کمی باقی‌مانده است.) |
| Much | زیاد | I don’t have much to say. (من چیز زیادی برای گفتن ندارم.) |
| Few | کمی | Few people attended the meeting. (افراد کمی در جلسه حاضر شدند.) |
| Fewer | کمتر | Fewer people came than we expected. (افراد کمتری از آنچه که ما انتظار داشتیم آمدند.) |
| Many | زیاد | Many students passed the exam. (دانش‌آموزان زیادی امتحان را قبول شدند.) |
| Several | چندین | Several books are missing. (چندین کتاب گم شده‌اند.) |
| Both | هر دو | Both of my parents are doctors. (هر دو والدین من پزشک هستند.) |
درخواست مشاوره
ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns)
ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns) در زبان انگلیسی برای اشاره به چیزها یا افرادی خاص و مشخص به‌کار می‌روند. این ضمایر برای اشاره به اشیاء، مکان‌ها یا افراد نزدیک یا دور از گوینده استفاده می‌شوند و می‌توانند در جایگاه فاعل یا مفعول جمله قرار گیرند. این ضمایر هم به صورت مفرد و هم به صورت جمع وجود دارند و برای نشان دادن فاصله مکانی یا زمانی از یک شخص یا شیء استفاده می‌شوند.
انواع ضمایر اشاره:
| ضمیر | معنی | کاربرد | مثال |
|---|---|---|---|
| This | این | ضمیر اشاره نزدیک و مفرد | This is my book. (این کتاب من است.) |
| That | آن | ضمیر اشاره دور و مفرد | That is a beautiful painting. (آن یک نقاشی زیبا است.) |
| These | این‌ها | ضمیر اشاره نزدیک و جمع | These are my friends. (این‌ها دوستان من هستند.) |
| Those | آنها | ضمیر اشاره دور و جمع | Those are the cars I like. (آنها ماشین‌هایی هستند که من دوست دارم.) |
مثال‌های بیشتر از کاربرد ضمایر اشاره:
This (این)
- This is the place where we met. (این جایی است که ما ملاقات کردیم.)
- This was a great experience. (این یک تجربه عالی بود.)
That (آن)
- That is not what I meant. (آن چیزی نیست که من منظورم بود.)
- I can’t believe that happened. (نمی‌توانم باور کنم که آن اتفاق افتاد.)
These (این‌ها)
- These are my books. (این‌ها کتاب‌های من هستند.)
- I love these shoes. (من این کفش‌ها را دوست دارم.)
Those (آنها)
- Those are my parents. (آنها والدین من هستند.)
- I don’t like those kinds of movies. (من آن نوع فیلم‌ها را دوست ندارم.)
نکات مهم:
- This و That فقط برای اشیاء یا افراد مفرد به‌کار می‌روند.
- These و Those برای اشاره به اشیاء یا افراد جمع استفاده می‌شوند.
- برای تعیین فاصله، معمولاً this و these برای چیزهای نزدیک به گوینده و that و those برای چیزهای دورتر از گوینده به‌کار می‌روند.
تفاوت بین this و that در زمان‌ها:
- This معمولاً برای اشاره به چیزی در زمان حال یا نزدیک به گوینده استفاده می‌شود.
- That برای اشاره به چیزی در زمان گذشته یا دورتر از گوینده به‌کار می‌رود.
درخواست مشاوره
ضمایر پرسشی (Interrogative Pronouns)
ضمایر پرسشی (Interrogative Pronouns) در زبان انگلیسی ضمایر خاصی هستند که برای پرسش درباره اشخاص، اشیاء، مکان‌ها، زمان‌ها یا چگونگی انجام کاری استفاده می‌شوند. این ضمایر معمولاً در ابتدای جمله قرار می‌گیرند و به دنبال آنها ساختار سوالی جمله شکل می‌گیرد. ضمایر پرسشی برای دریافت اطلاعات مشخص در مورد افراد، اشیاء، مکان‌ها و شرایط مختلف به‌کار می‌روند.
انواع ضمایر پرسشی:
| ضمیر | معنی | کاربرد | مثال |
|---|---|---|---|
| Who | چه کسی؟ | سوال درمورد فاعل یا مفعول شخصی | Who is coming to the party? (چه کسی به مهمانی می‌آید؟) |
| Whom | چه کسی را؟ | سوال درمورد مفعول شخصی | Whom did you invite to the event? (چه کسی را به رویداد دعوت کردی؟) |
| Whose | مال چه کسی؟ | سوال درمورد مالکیت چیزی | Whose book is this? (این کتاب مال کیست؟) |
| Which | کدام؟ | سوال درمورد انتخاب بین دو یا چند چیز | Which one do you prefer? (کدام یکی را ترجیح می‌دهی؟) |
| What | چه؟ | سوال درمورد چیزی یا وضعیت خاص | What is your favorite color? (رنگ مورد علاقه‌ات چیست؟) |
| Where | کجا؟ | سوال درمورد مکان | Where are you going? (کجا می‌روی؟) |
| When | چه وقت؟ | سوال درمورد زمان یا تاریخ چیزی | When is the meeting? (ملاقات کی است؟) |
| How | چطور؟ | سوال درمورد چگونگی چیزی یا کاری | How do you make this dish? (چطور این غذا را درست می‌کنی؟) |
| Why | چرا؟ | سوال درمورد دلیل چیزی | Why did you leave early? (چرا زود رفتی؟) |
مثال‌های بیشتر از کاربرد ضمایر پرسشی:
Who (چه کسی؟)
- Who called me last night? (چه کسی دیشب با من تماس گرفت؟)
- Who is the author of this book? (چه کسی نویسنده این کتاب است؟)
Whom (چه کسی را؟)
- Whom did you see at the party? (چه کسی را در مهمانی دیدی؟)
- Whom are you meeting tomorrow? (با چه کسی فردا ملاقات می‌کنی؟)
Whose (مال چه کسی؟)
- Whose idea was that? (آن ایده مال کی بود؟)
- Whose turn is it to speak? (نوبت کی است که صحبت کند؟)
Which (کدام؟)
- Which car is yours? (کدام ماشین مال توست؟)
- Which color do you prefer, red or blue? (کدام رنگ را ترجیح می‌دهی، قرمز یا آبی؟)
What (چه؟)
- What time does the train leave? (قطار چه ساعتی حرکت می‌کند؟)
- What is the capital of France? (پایتخت فرانسه چیست؟)
Where (کجا؟)
- Where do you live? (کجا زندگی می‌کنی؟)
- Where is the nearest bus stop? (نزدیک‌ترین ایستگاه اتوبوس کجاست؟)
When (چه وقت؟)
- When is your birthday? (تاریخ تولدت کی است؟)
- When did you arrive at the airport? (چه زمانی به فرودگاه رسیدی؟)
How (چطور؟)
- How are you doing today? (امروز چطور هستی؟)
- How did you learn to play the guitar? (چطور یاد گرفتی گیتار بزنی؟)
Why (چرا؟)
- Why are you upset? (چرا ناراحتی؟)
- Why did they cancel the event? (چرا آنها رویداد را لغو کردند؟)
نکات مهم:
- Who و Whom در مورد افراد استفاده می‌شوند. Who برای فاعل جمله و Whom برای مفعول جمله به‌کار می‌رود، هرچند در مکالمات روزمره بیشتر از Who برای هر دو نقش استفاده می‌شود.
- Which برای انتخاب از بین گزینه‌های محدود استفاده می‌شود، در حالی که What برای سوالات عمومی و غیرمحدود به‌کار می‌رود.
- Whose برای سوال درباره مالکیت استفاده می‌شود.
درخواست مشاوره
ضمایر متقابل (Reciprocal Pronouns)
ضمایر متقابل (Reciprocal Pronouns) در زبان انگلیسی ضمایری هستند که برای نشان دادن اعمال یا روابط متقابل و دوسویه بین دو یا چند نفر یا شیء استفاده می‌شوند. این ضمایر به معنای “یکدیگر” یا “همدیگر” هستند و معمولاً برای اشاره به فعل‌هایی به‌کار می‌روند که در آنها دو یا چند نفر یا چیز به‌طور همزمان یا متقابل عمل می‌کنند.
انواع ضمایر متقابل:
| ضمیر | معنی | کاربرد | مثال‌های کاربردی |
|---|---|---|---|
| Each other | یکدیگر، همدیگر | برای اشاره به اعمال یا روابط متقابل بین دو نفر یا چیز | They love each other. (آنها یکدیگر را دوست دارند.) |
| One another | یکدیگر، همدیگر | مشابه با each other، ولی در مواردی که بیش از دو نفر یا چیز درگیر باشند نیز استفاده می‌شود. | The team members helped one another. (اعضای تیم به یکدیگر کمک کردند.) |
نکات مهم:
- Each other و One another در بسیاری از موارد قابل تعویض هستند، اما معمولاً each other برای اشاره به دو نفر یا چیز و one another برای سه نفر یا بیشتر استفاده می‌شود.
- این ضمایر معمولاً بعد از فعل‌های متقابل مانند “love,” “help,” “see,” “talk” و… به‌کار می‌روند.
مثال‌های بیشتر:
Each other
- They hugged each other after the match. (آنها بعد از مسابقه یکدیگر را در آغوش گرفتند.)
- We should respect each other. (ما باید یکدیگر را احترام بگذاریم.)
One another
- The students greeted one another with smiles. (دانش‌آموزان با لبخند به یکدیگر سلام کردند.)
- The neighbors helped one another during the storm. (همسایگان در زمان طوفان به یکدیگر کمک کردند.)
درخواست مشاوره
ضمایر ساختگی (Dummy Pronouns)
ضمایر ساختگی (Dummy Pronouns) در زبان انگلیسی به ضمایری اطلاق می‌شود که برای پر کردن جایگاه‌های خاص در جمله به‌کار می‌روند، اما هیچ معنی یا مفهومی به‌تنهایی ندارند. این ضمایر برای ایجاد ساختارهای نحوی صحیح در جمله استفاده می‌شوند و معمولاً هیچ‌گونه ارجاع به شخص، شیء یا مکان خاصی ندارند.
در انگلیسی، معمولاً دو ضمیر ساختگی “it” و “there” بیشتر از دیگران استفاده می‌شوند.
انواع ضمایر ساختگی:
“It” به عنوان ضمیر ساختگی
- It می‌تواند به‌عنوان ضمیر ساختگی در جملاتی که نیاز به یک فاعل دارند، اما فاعل واقعی جمله مشخص نیست، استفاده شود. این ضمیر در جملاتی که به وضعیت، شرایط، یا زمان اشاره می‌کنند کاربرد دارد.
مثال‌ها:
It is raining. (باران می‌بارد.)
(در این جمله، “it” هیچ معنی خاصی ندارد و فقط برای پر کردن ساختار جمله به‌کار رفته است.)It is important to study every day. (مطالعه روزانه مهم است.) (در اینجا، “it” برای پر کردن جایگاه فاعل استفاده شده است.)
“There” به عنوان ضمیر ساختگی
- There زمانی به‌عنوان ضمیر ساختگی به‌کار می‌رود که در جمله به وجود یا وقوع چیزی اشاره شود. در این‌گونه جملات، “there” به‌عنوان فاعل جمله استفاده می‌شود و معنی خاصی ندارد.
مثال‌ها:
There is a book on the table. (یک کتاب روی میز است.) (در اینجا، “there” تنها به‌عنوان یک ضمیر ساختگی برای بیان وجود چیزی استفاده شده است.)
There are five students in the classroom. (پنج دانش‌آموز در کلاس هستند.) (در این جمله، “there” به‌عنوان ضمیر ساختگی برای معرفی تعداد دانش‌آموزان استفاده می‌شود.)
نکات مهم:
- ضمایر ساختگی مانند “it” و “there” در جملاتی که نیاز به فاعل دارند، به‌ویژه در جملاتی که شرایط یا وضعیت خاصی را بیان می‌کنند، به‌کار می‌روند.
- این ضمایر به‌تنهایی معنی خاصی ندارند و فقط برای بهبود ساختار گرامری جمله استفاده می‌شوند.
ضمایر ساختگی مانند “it” و “there” به‌عنوان ابزارهای نحوی در جملات استفاده می‌شوند و هیچ‌گونه معنی خاصی به‌تنهایی ندارند. آنها به ایجاد جملات گرامری صحیح کمک می‌کنند و بیشتر برای اشاره به وضعیت‌ها، شرایط، یا وجود چیزی به‌کار می‌روند.
درخواست مشاوره
سخن پایانی و پاسخ به سوالات شما
در این مقاله، به بررسی انواع مختلف ضمایر در زبان انگلیسی پرداختیم و اهمیت هرکدام در ساختارهای گرامری و معنایی جملات را توضیح دادیم. ضمایر نه‌تنها به ما کمک می‌کنند تا از تکرارهای مکرر در جملات جلوگیری کنیم، بلکه باعث روان‌تر و دقیق‌تر شدن زبان انگلیسی می‌شوند. از ضمایر شخصی و ملکی گرفته تا ضمایر موصولی و نامعین، همه این‌ها نقش حیاتی در برقراری ارتباط صحیح و مؤثر دارند.
یادگیری ضمایر انگلیسی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما با تمرین و استفاده مداوم در جملات مختلف، این مسئله به‌سرعت ساده‌تر خواهد شد. به‌علاوه، شناخت و استفاده درست از ضمایر در مکالمات و نوشتار می‌تواند به شما کمک کند تا مهارت‌های زبان انگلیسی خود را به‌طور چشمگیری ارتقا دهید.
اگر به دنبال یادگیری دقیق و اصولی زبان انگلیسی هستید، موسسه زبان نگار با استفاده از روش‌های تدریس نوین و اساتید مجرب، دوره‌های آموزش زبان انگلیسی را برای تمامی سطوح فراهم کرده است. این دوره‌ها به شما کمک خواهند کرد تا ضمایر و دیگر مباحث گرامری را به‌طور کامل و کاربردی یاد بگیرید و در مکالمات و نوشتار خود از آنها به بهترین شکل استفاده کنید.
ضمایر شخصی در زبان انگلیسی چه نقشی دارند و چگونه استفاده می‌شوند؟
ضمایر شخصی برای جایگزینی اسامی افراد یا اشیاء در جملات استفاده می‌شوند. به‌عنوان مثال، ضمایر “I”، “you”، “he”، “she” و “it” برای فاعل و “me”، “him”، “her” و “us” برای مفعول کاربرد دارند.
تفاوت بین ضمایر انعکاسی و ضمایر تاکیدی چیست؟
ضمایر انعکاسی مانند “myself” یا “himself” زمانی استفاده می‌شوند که فاعل و مفعول یک جمله یکسان باشند. اما ضمایر تاکیدی همانند “myself” و “herself” برای تاکید بر فاعل در جمله به‌کار می‌روند و نقش مفعولی ندارند.
چطور از ضمایر موصولی در جملات انگلیسی استفاده می‌شود؟
ضمایر موصولی مانند “who”، “which” و “that” برای اتصال جملات وابسته به جملات مستقل استفاده می‌شوند و به‌طور معمول اطلاعات اضافی در مورد فاعل یا مفعول جمله می‌دهند.
ضمایر نامعین چه ویژگی‌هایی دارند و چگونه از آنها در زبان انگلیسی استفاده می‌شود؟
ضمایر نامعین مانند “someone”، “anything”، “everyone” برای اشاره به افراد یا اشیاء نامشخص یا غیرمعلوم استفاده می‌شوند. این ضمایر به‌طور کلی به‌جای اسامی خاص به‌کار می‌روند.
چگونه می‌توان در مکالمات و نوشتار انگلیسی از ضمایر پرسشی به‌درستی استفاده کرد؟
ضمایر پرسشی مانند “who”، “where”، “what” برای پرسش در مورد افراد، مکان‌ها، زمان‌ها و چگونگی انجام کارها استفاده می‌شوند. این ضمایر معمولاً در ابتدای جمله‌های سوالی قرار می‌گیرند تا اطلاعات دقیق‌تری از طرف مقابل درخواست کنند.